lunes, 27 de febrero de 2017

1+1PLAY ANIMACIÓN FEB_17

PROYECCIÓN CORTOMETRAJES DE ANIMACIÓN EN A CORUÑA Y CARBALLO

Alberto Vázquez (Galicia)  + Algarabia Animación (Galicia) + Antía Carreira (Galicia) + Cesar Linga (Madrid) + David Saborido (Galicia) + Martina Scarpelli (Italia) + Patricia Figueiredo (Portugal) + Raquel Felgueiras (Portugal) + Rocco Venanzi e Maria Cesaro (Italia) + Tono Galán (Galicia).


Sen Ánimo de Nome ha celebrado su primera edición del 1+1Play en formato "Animación".
Hemos contado con los cortometrajes de 11 artistas  de animación: 5 gallegos, 1 madrileño, 3 italianos y 2 portuguesas.
Las proyecciones tuvieron lugar el jueves 16 de febrero en Carballo y el lunes 20 de febrero en A Coruña.
La nueva versión del 1+1Play/A Coruña ha sido una ocasión para acercarnos a una disciplina con un gran volor artístico.  

La animación es una  disciplina artística que ofrece un potencial ilimitado en las manos de los artistas que quieren utilizarlo, un potencial creativo e imaginativo.
Estas proyecciones de cortometrajes nace de nuestras ganas de ofrecer al público un espectáculo divertido con la intención de aumentar la oferta cultural de la ciudad de Coruña y su comarca. 

Diez cortometrajes por un total de 54 minutos de espectáculo. Once artistas desde Galicia, Madrid, Italia y Portugal. Cuatro las técnicas que se mostrarán al público: 2D, stop motion con plastilina, stop motion con arena y motion graphics. Estos los números del 1+1Play/A Coruña versión Animación de febrero 2017.

Elencamos los artistas protagonistas y los cortometrajes proyectados:
Alberto Vázquez – “Sangre de Unicornio”, 8:37
Ilustrador, autor de cómics y realizador de animación. Premio Goya al Mejor Cortometraje de Animación 2012 por BIRDBOY, basado en su novela gráfica "Psiconautas" y galardonado con más de 40 premios en festivales.

También su corto “Sangre de Unicornio” ha recibido muchisímos premios en diferentes festivales. Es la historia de dos ositos que salen a cazar unicornios, su presa predilecta. Los unicornios tienen una carne suave y una sangre deliciosa con sabor a arándanos que los ositos necesitan para mantenerse bellos.


Algarabia Animación – “Cuida el Agua”, 2:11
Virginia y Tomás forman “Algarabia Animación”: una productora de cine de animación stop motion.
"Cuida el agua" es una pieza que trata sobre las consecuencias que tienen nuestros actos cotidianos sobre el global del medio ambiente y propone pequeñas acciones que podrían mejorar la situación del planeta ante el cambio climático.

Antía Carreira – “Soñé que era a lúa”, 3:05
A animación acompañou Antía desde que ela ten memoria, é para ela como unha forma de expresión. A animación axúdame a abrir unha fonte, un fluxo de consciencia que sae da miña cabeza, e permíteme atrapalo, convertilo nun obxecto real, visible para os demais e para min mesma.
“Soñei que era lúa” é un diario visual de soños, de soños que se repiten noite tras noite, de outros borrosos e case esquecidos, deses que algunha vez todos tivemos, de soños tristes, de soños alegres, deses outros que nos falan desde o mais profundo de nos mesmos, soños do inconsciente rescatados antes de que escaparse da consciencia.

Cesar Linga – “Zepo”, 3:08
Cesar Diaz Melendez en arte Cesar Linga es animador madrileño instalado en Londre. Trabaja en la capital inglesa como animador para distintas productoras de animación.
Ha trabajado en películas como “Anomalisa” (nominada a mejor largo de animación en los oscars y premiada en el Festival de Venecia), en “Apóstolo” (producción gallega) y “Paranorman” entre tantas.
“Zepo” es un corto donde Cesar nos muestra sus habilidades en la técnica de stop motion con arena.


David Saborido – “O Terceiro Porco”, 8:12
David es animador coruñés, con “O terceiro porco” ha ganado el premio Mestre Mateo al mejor trabajo animación y recibido más premios. La animación para él es cultura y una forma de expresión, que siempre ha ofrecido y sigue ofreciendo, una total libertad para poder mostrar con infinitos recursos, las maneras que se tiene de ver el mundo, contar una historia, o evocar sentimientos.
“O terceiro porco” es una manera peculiar y distinta de ver el cuento infantil "Los tres cerditos", ambientada en los años 20 en "Hell´s Kitchen", Manhattan. Narra la triste historia familiar de 3 puercos, sus desengaños amorosos por culpa de una seductora loba, con su consecuente traición y venganza.

Martina Scarpelli – “Cosmoetico”, 4:36
Animadora italiana instalada en Dinamarca. Tengo curiosidad por todo lo que está detrás de las cosas, y eso les da un cierto sentido, significado o una forma. Me encanta sentir la emoción al crear algo que no entiendo completamente, siguiendo alguna clase de belleza que ni siquiera puedo explicar.
En “Cosmoetico” una chica busca una respuesta a las grandes preguntas. Al hacer esto, se imagina que puede vaciar el universo para llegar a la primera porción del cosmos. Y así ella se encuentra sola, con la parte más pequeña del universo, sólo un punto. Frente a esta última parte del mundo, se ve obligada a decidir si se considera a sí misma como parte del cosmos, o como su creador.


Patricia Figueiredo – “Foi o Fio”, 5:22
Patricia es portuguesa donde vive y trabaja. Para ella la animación es movimiento, es construir el tiempo en pequeños pasos.
“Foi o fio” é a historia de unha muller novelo, unha vella muller que pasa os días a ollar pola xanela e unha vendedora de roupa que cae dos estendades están ligadas polos pelos. As tres mulleres conducen as accións das outras personaxes e o inevitábel destino dunha muller que carga o marido ás costas.

Raquel Felgueiras – “Sendas”, 6:09
También Raquel es animadora portuguesa. Su corto que presenta, “Sendas”, es un trabajo emocionante y profundo. Un viaje en la vida de una familia destrozada por sus acontecimientos a lo largo de los años. Es un inmo al amor y al vinculo emocional que cada uno de nosotros conlleva por dentro.


Rocco Venanzi  – “Paradosso”, 3:50
Animador italiano, vive y traja en su ciudad, Roma. Para él la animación une sus dos grandes pasiones: el diseño y el cine. Es un medio fantastico para contar una historia y realizar todo lo que se puede imaginar.
Utilizando un estilo gráfico y de animación capaz de crear un fuerte impacto visivo-emotivo, “Paradosso” estimula la reflexión sobre esta paradoja: ¿Qué pasaría si el hombre fuera un recurso natural que la naturaleza aprovecha sin piedad para crecer y prosperar?

Tono Galán – “La Creación”, 2:55
Tono no es animador de profesión. Se dedicó a ello una pequeña temporada por diversión, para disfrutar y aprender nuevas disciplinas artísticas, y lo hizo completamente de manera autodidacta.
Como a etimoloxía de su obra indica, animar é dar ánima (dar vida) pra algo que, en principio, non a ten. No seu caso, en paralelo co mundo da arte, con “La creación” investiga como animar obxectos ou formas en forma virtual polos medios que a tecnoloxía actual ofrece.

















Fabrizio Rosano
26/02/2017
A Coruña